Odkryj dobro w innych

Lipiec 19, 2012

Zbiór myśli

Wsparcie to najwspanialszy prezent, jaki można podarować. A jednak prawie nikt nie dostaje wsparcia, którego potrzebuje, by móc zrealizować swój potencjał. Gdyby wszyscy otrzymywali niezbędne do rozwoju wsparcie, w niemal każdym rozwijałby się geniusz i świat wydawałby bogactwo ponad nasze najśmielsze marzenia. – Sidney Madwed

Powinniśmy chętnie i hojnie okazywać innym naszą wiarę w nich. Jak wielu z nas wie z doświadczenia, właśnie to, że Bóg i nasi bliscy w nas wierzą i dostrzegają w nas dobro, pomogło nam osiągnąć sukces po momentach rozpaczy i chwilach, gdy wątpiliśmy w naszą wartość.

Twój małżonek, współpracownik, dziecko, brat lub siostra i ci, nad którymi sprawujesz posługę, mogą osiągnąć wszystko, ponieważ to Bóg w nich może dokonać wszystkiego! Pokazuj innym, że w nich wierzysz, przy każdej okazji, a pomożesz im osiągnąć wielkie rzeczy, które przewidział dla nich Bóg! – Maria Fontaine

Historia uczy o wielu osobach, które dokonały wybitnych czynów, zostały kimś wielkim, odkryły coś nieznanego, wynalazły coś pomysłowego, napisały coś twórczego, śpiewały piękne pieśni, inspirowały innych lub pomagały swym wysiłkiem uczynić świat lepszym – w znacznej części dzięki temu, że ktoś w nich wierzył.

Siła ich wiary i wiara, którą inni w nich pokładali, pomogły wielu z tych osób pokonać przeciwności, zagrożenia i trudności, które wydawały się niemożliwe do przezwyciężenia. Świat nie usłyszałby o nich, gdyby nie zostali zainspirowani do wielkich osiągnięć, dzięki czemu ciężko pracowali, by zostać tym, kim się stali.

O wielu z tych wybitnych kobiet i mężczyzn sądzono, że mają niewielki lub nawet zerowy potencjał. Zdarzały się przypadki wielkich nauczycieli, naukowców i wynalazców, którzy jako dzieci wykazywali przeciętne zdolności umysłowe. Niektórzy wielcy sportowcy usłyszeli, że są zbyt chorowici, słabi bądź upośledzeni, by zakwalifikować się choćby do wstępnych rozgrywek. Zdarzali się wielcy pisarze i mówcy, którzy jako poczatkujący nie byli w stanie jasno wyrazić swoich mysli. Światowej sławy tancerze, piosenkarze i aktorzy spotykali się z odrzuceniem na swoich pierwszych przesłuchaniach, gdyż „mieli zbyt mało talentu”.

Wielu poniosło porażki i popełniło niezliczone błędy, wielu dobrze się zapowiadało i miało potencjał, ale spotykało ich rozczarowanie za rozczarowaniem – aż wreszcie, poprzez siłę wytrwałości, która po części została zaszczepiona im przez tych, którzy w nich wierzyli, osiągnęli sukces. – Jezus, w proroczej wizji

Prawdziwy przyjaciel zna twoje słabości, lecz pokazuje ci twoje mocne strony; czuje twoje obawy, lecz umacnia twoją wiarę; widzi twoje niepokoje, lecz pomaga ci wznieść się ponad nimi; dostrzega twoje braki, ale podkreśla twoje możliwości. – William Arthur Ward

Ujrzałem cię, gdy byłeś nikim, gdy nie miałeś nic i wybawiłem cię. Zobaczyłem potencjał w tobie i w tym wszystkim, czym pomogłem ci zostać. Zbawiły cię Moja wiara w ciebie, Moja miłość do ciebie i Moje przebaczenie.

Czy kiedykolwiek mnie zawiodłeś? Tak. Czy kiedykolwiek nie spełniłeś moich oczekiwań? Tak. Czy kiedykolwiek poniosłeś porażkę? Tak. Ale czy dzięki porażkom rozwinąłeś się, nauczyłeś się wstawać po upadku i czy dzięki chwilom, gdy rozczarowywałeś Mnie i zawodziłeś, pokochałeś Mnie bardziej? Tak! Jesteś Moim sukcesem, i czeka na nas jeszcze więcej sukcesów.

Podnoś innych na duchu tak, jak Ja podnosiłem ciebie; wybaczaj innym tak, jak Ja przebaczyłem tobie; rzucaj innym wyzwanie, by się nie poddawali, tak, jak Ja tobie; zachęcaj innych tak, jak Ja zachęcałem ciebie; dziel się z innymi natchnieniem, które ode Mnie otrzymałeś; pocieszaj innych pociechą, którą ci dałem; wierz w innych tak, jak Ja wierzę w ciebie; kochaj innych tak, jak Ja kocham ciebie.

Twoi bliscy muszą widzieć, że pragniesz, by wiele osiągnęli, i że wierzysz, że wiele osiągną. Potrzebują, byś przypominał im, że nic nie jest dla nich zbyt trudne, ponieważ w każdych okolicznościach mogę im pomóc. W chwilach rozpaczy lub smutku potrzebują, byś pokazał im, że mogą się pozbierać i zacząć od nowa. Muszą wiedzieć, że bez względu na to, z jak wysoka upadli ani jak wiele razy ponieśli klęskę, mogą wstać na nowo. Muszą wiedzieć, że są zwycięzcami, championami, i że w nich wierzysz.

Przypominaj bliskim, że są silni, nawet, gdy się tacy nie czują. Poradzą sobie, nawet, gdy czują się zbyt zmęczeni. Zwyciężą, nawet, gdy uważają, że już przegrali. Spróbują jeszcze raz, nawet, jeśli za pierwszym im się nie udało. Pokochają, nawet, gdy ich serca są złamane. Uśmiechną się, a nawet będą się śmiali przez łzy. Mogą odnieść sukces, nawet, gdy wszystko jest przeciwko nim. Mogą dokonać wszystkiego, w co tylko włożą serce i myśli. Pokaż im, że w nich wierzysz, tak, jak Ja mówię ci, że w ciebie wierzę. – Jezus, w proroczej wizji

Zbyt często nie doceniamy potęgi dotyku, uśmiechu, miłego słowa, uszu otwartych na słuchanie, uczciwego komplementu lub najdrobniejszego aktu dobroci. Każda z tych rzeczy ma potencjał, aby pozytywnie przeobrazić życie drugiego człowieka.. – Dr Leo Buscaglia

Dostrzeganie w innych dobra i potencjału przypomina upodobanie do dziwnych i często bardzo pożądanych owoców, takich jak durian.¹ Durian zaczyna smakować dopiero z biegiem czasu, a jednak ma swoich fanatycznych zwolenników, w co trudno uwierzyć wszystkim pozostałym.

Dlaczego ludzie poszukują takich owoców jak durian? Co sprawia, że uznają go za „króla owoców”? Dlaczego na widok pęków tych kolczastych, zielonobrązowych łupin, wiszących gęsto na straganach rozjaśniają im się twarze? Jak radzą sobie z ich ostrym, wręcz obrzydliwym zapachem? Co sprawia, że przedzierają się przez grubą, kolczastą skorupę, by dotrzeć do miąższu? Dlaczego mają obsesję na punkcie owocu, który – według niektórych – pachnie jak przepocone skarpety?

Zakochali się w tym, co mieści się wewnątrz tych zielonych, kłujących łupin. Przedarli się przez skorupę, przedarli się przez paskudny zapach i poczuli smak wyśmienitego miąższu.

Miłość do bliźnich i dostrzeganie w nich dobra i możliwości może czasem przypominać dokopywanie się do wnętrza duriana. Ludzie są czasem kłujący. Mają grubą, nieprzyjemną w dotyku skorupę. Ich wygląd może odpychać raczej niż przyciągać. Czasem cuchną – gdy robią lub mówią cuchnące rzeczy, lub gdy grzeszą, jak każdy czasem. Jednak dla prawdziwego altruisty te bariery i przeszkody są zaledwie dodatkiem do wyzwania i ekscytacji składających się na odkrywanie złotego serca – słodkiego wnętrza drugiej osoby. Jeśli byłoby łatwiej o bliskość z ludźmi, część ekscytacji by zniknęła, zniknąłby także powab przygody.

Durian to dla niektórych król owoców. Podobnie ludzie stanowią koronę Mojego stworzenia na ziemi – każdy ma serce i duszę, która jest cenniejsza i bardziej wartościowa niż wszystko, co świat ma do zaoferowania. Każdy, kto zbliżył się do czyjegoś serca, i kto ujrzał, co kryje się pod szorstką, kolczastą łupiną, widział miękkie i często obolałe wnętrze. W tym wnętrzu spoczywa wielki potencjał. W tym wnętrzu kryje się dobro. W tym wnętrzu kryją się możliwości, wystarczy tylko zwrócić na nie uwagę i uwierzyć w nie.

Gdy tylko dotrzesz do serca jednej, a potem kolejnych osób, zauważysz, że pod wszystkimi tymi warstwami i grubą łuską każdy ma w sobie to szczególne miejsce, które potrzebuje miłości, które potrzebuje, by w nie wierzyć, które potrzebuje być doceniane i zachęcane.

Człowiek potrzebuje żarliwych i oddanych przyjaciół i rodziny, którzy go kochają, i wiedzą, że spoczywa w nim dobro i potencjał, i którzy zrobią wszystko, by zbliżyć się do jego pięknego serca. – Jezus, w proroczej wizji

Charles Schwab, odnoszący sukcesy biznesmen, rzekł: „Nie znalazłem jeszcze człowieka, choćby o nie wiem jak wysokim statusie społecznym, który nie spisałby się lepiej i nie dał z siebie więcej pod wpływem czyjejś zachęty i aprobaty niż pod wpływem krytyki."

Każdy potrzebuje i pragnie być doceniany za swoje osiągnięcia. Pewien chłopczyk, grający z ojcem w rzutki, powiedział: „Zagrajmy w rzutki. Ja rzucę, a ty powiesz: Świetnie!” To właśnie [wspierająca] osoba robi dla innych.

Mamy skłonność, by stawać się tym, kim najważniejsza dla nas osoba myśli, że zostaniemy. Myśl to, co najlepsze, wierz w to, co najlepsze, i jak najlepiej wyrażaj się o innych. Twoja akceptacja nie tylko uczyni cię dla nich bardziej atrakcyjnym, ale dzieki niej odegrasz ważną rolę w ich rozwoju osobistym.

Jako chrześcijanie, nie możemy sobie pozwolić na to, by nie akceptować innych. Gdy nie akceptuję bliźniego, tracimy na tym obaj. – John C. Maxwell²

Tekst po raz pierwszy opublikowany w grudniu 2009.

[1] Jadalny owoc drzewa Durio zibethinus z Azji Południowo-Wschodniej, który ma twardą, kolczastą skórkę, wyrazisty smak i nieprzyjemny zapach.

2 Cytat z książki Be a People Person: Effective Leadership Through Effective Relationships (Nashville: Thomas Nelson, 2007).