Wiara rozwija się pośród burz

Wrzesień 17, 2013

Kompilacja 

„Wiara rozwija się pośród burz” – to zaledwie kilka słów, ale jakże ważnych dla duszy zmagającej się z burzami życia!

Wiara to dar Boży, który kiedy jest praktykowany sprawia iż to co niewidzialne staje się widzialne, a to co niemożliwe staje się możliwe. Wiara wiąże się z siłami nadprzyrodzonymi.

Ale „rozwija się pośród burz”, czyli tam gdzie w atmosferze duchowej pojawiają się niepokoje. Burze wynikają z konfliktów pomiędzy żywiołami; a burze w świecie duchowym to konflikty z  wrogimi żywiołami.

Taka atmosfera to najbardziej urodzajna gleba dla wiary; w takiej atmosferze szybciej dochodzi do pełnej realizacji wiary.

Najmocniejsze drzewo nie ukrywa się w głębi lasu, stoi na zewnątrz leśnego azylu, gdzie wiatr uderza w niego z każdej strony, wygina, wykręca, do czasu gdy drzewo osiągnie swoją olbrzymią posturę – takiego drzewa szuka kołodziej, z takiego drzewa mechanik chce mieć zrobione swoje narzędzia.

Jeśli w duchowym świecie napotkasz kogoś wielkiego, pamiętaj, że droga jaką musisz pokonać, aby się zbliżyć do niego nie jest słoneczną alejką z kwitnącymi dzikimi kwiatami; jest to stroma, skalista, wąska ścieżka, na której podmuchy piekieł niemalże powalają na kolana, ostre skały kaleczą ciało, sterczące ciernie rozdrapują czoło, a jadowite bestie syczą z każdej strony.

Jest to ścieżka smutków i radości, bólu i ukojenia, łez i uśmiechu, prób i zwycięstw, konfliktów i triumfów, trudów i niebezpieczeństw, prześladowań i nieporozumień, problemów i cierpień; ale  przez to wszystko za sprawą Tego, który nas kocha, stajemy się czymś więcej niż zwycięzcami.

„Pośród burz.” W samym środku najgwałtowniejszej burzy problemów – ale nie wahaj się, idź naprzód! Tam w samym środku twoich udręk czeka na ciebie Bóg, aby wyszeptać ci Swoje tajemnice, które sprawią, że będziesz podążał naprzód z rozpromienioną twarzą i niezłomną wiarą nieugiętą na żadne demony piekieł. - E. A. Kilbourne[1] 

* 

Wiara nie pozostaje bez odpowiedzi. Jej podstawy są mocno osadzone na Skale. Pośród najgwałtowniejszych burz, wiara stoi niezrażona, nie truchleje ze strachu w obliczu najgłośniejszego grzmotu. Ona wie, że Wszechmocny usłyszał jej modlitwy. Woła, „Spełni się,” kiedyś, gdzieś.

Wciąż bez odpowiedzi? Nie, nie mów niespełnione. Nie zostało w pełni spełnione. Twoja pierwsza modlitwa zapoczątkowała dzieło. Bóg dokończy to co zaczął. Jeśli będziesz podtrzymywał płomień w kadzidle - kiedyś, gdzieś - zobaczysz Jego chwałę. – R. Browning 

* 

Są takie chwile, kiedy wszystko w moim życiu maluje się w czarnych kolorach – tak ponurych, iż czekam nawet na nadzieję. Odroczone spełnienie opatrzone jest bólem samym w sobie, ale czekanie na nadzieję, przy braku promyka nadziei i mimo to nie popadanie w rozpacz; za oknem nic tylko ciemność, a mimo to czekanie na ewentualne gwiazdy; pustka w sercu, a mimo to trwanie  - to jest najdoskonalsza cierpliwość na całym wszechświecie. To Hiob w czasie burzy; to Abraham na drodze do kraju Moria; to Mojżesz na pustyni w krainie Midian; to Syn Człowieczy w Ogrodzie Getsemani. – G. Matheson 

* 

„Najczystsza ruda produkowana jest w najgorętszym piecu. Najjaśniejszy piorun uderza z najciemniejszej burzy”. – Charles Caleb Colton 

* 

Winorośl kurczowo przylega do dębu w czasie najgwałtowniejszych burz. Mimo że siła natury może wyrwać z korzeniem dąb, wijące się wąsy winorośli wciąż kurczowo przylegają do drzewa. Kiedy winorośl przylega do drzewa po stronie przeciwnej do wiatru, wielki dąb stanowi dla niej ochronę; kiedy przylega do strony wystawionej na wiatr, winorośl pod wpływem nawałnicy przylega jeszcze mocniej  do pnia dębu.  

W czasie niektórych burz naszego życia, Bóg interweniuje i chroni nas; ale są też takie chwile, kiedy wystawia nas na próbę, abyśmy zbliżyli się do Niego. – B. M. Launderville 

* 

Bezpieczniejsi jesteśmy w czasie życiowych burz – w chwilach prób, które Bóg nam zsyła, niż w momentach spokoju i ciszy - kiedy żyjemy w przyjaźni ze światem. – Jeremy Taylor 

* 

Pastor Martin Luther King, Jr. powiedział, „Wszystko na tym świecie dzieje się za sprawą nadziei.” Wiem z praktyki, dopóki oddychasz, możesz mieć nadzieję. Jesteśmy tylko ludźmi.

Nie możemy przewidzieć przyszłości. Ale możemy wyobrazić sobie możliwości tego co może nastąpić. Tylko Bóg wie jak potoczy się nasze życie. Nadzieja to Boży dar dla nas, to okno przez które możemy patrzyć. Nie możemy poznać przyszłości jaką Bóg dla nas zaplanował. Ufaj Mu, trwaj w nadziei, i nawet w najgorszych sytuacjach rób co możesz, aby przygotować się na to co najlepsze!

Jak utrzymać nadzieję wśród tylu cierpień? To co mnie utrzymuje w nadziei kiedy słyszę o tych wszystkich wielkich nieszczęściach to fakt, iż uruchamiają one pokłady ogromnej troskliwości u innych ludzi.

Kiedy ty zastanawiasz się dlaczego pośród tak bezsensownego cierpienia ludzie wciąż mają nadzieję, setki wolontariuszy napływa  z bezinteresowną pomocą w ogarnięte nieszczęściem rejony.

Nadzieja pojawia się nawet w najgorszych momentach naszego życia, aby dać nam dowód na obecność Boga. – Nick Vujicic[2] 

* 

Czy twoje życie w obecnej chwili przepełnione jest trudnościami? Nie możesz pojąć dlaczego padło na ciebie? Spróbuj zaakceptować, to że Bóg cię kocha i pozwolił na pojawienie się tych trudnych sytuacji w twoim życiu, ponieważ On wie, że wyjdą ci na dobre. Chwal Pana za to co wniósł w twoje życie.

Wychwalanie Boga nie jest magicznym sposobem na odniesienie sukcesu. Jest to sposób życia gruntownie uzasadniony w Słowie Bożym. Chwalimy Boga nie za oczekiwane wyniki, lecz za stan rzeczy taki jaki jest.

Chwała opiera się na całkowitym i radosnym pogodzeniu się z teraźniejszością jako częścią Bożej kochającej i doskonałej woli w stosunku do nas. Chwała nie opiera się na tym co myślimy lub mamy nadzieję, że wydarzy się w przyszłości.

Faktem jest oczywiście, że kiedy szczerze chwalimy Boga, pojawia się wynik. Jego moc w oczywisty sposób wpływa na daną sytuację i prędzej czy później dostrzegamy zmianę w nas samych lub wokół nas. Taka zmiana może polegać na tym, że doświadczamy prawdziwego szczęścia i radości w sytuacji, która wcześniej wydawała się być czymś całkowicie beznadziejnym, lub też na zmianie sytuacji samej w sobie. Ale to jest wynik wysławiania Boga, który nie może stać się źródłem motywacji dla wysławiania Boga.

Bóg ma wobec naszego życia plan doskonały, ale nie może przenieś nas do kolejnego etapu Jego doskonałego planu dopóki z radością nie zaakceptujemy naszej teraźniejszej sytuacji jako części tego planu. O tym co nastąpi po tym co jest teraz decyduje Bóg, nie my. – Merlin R. Corothers[3] 

* 

Wydaje się, że Jezus myślał o wszystkim wstecz. „Jesteś błogosławiony kiedy jesteś u kresu swoich sił. Im mniej jest ciebie, tym więcej Boga i jego działania w tobie.” W taki sposób Eugene Petersom tłumaczy pierwsze błogosławieństwo.

Nigdy nie słyszałem, aby ktoś w czasie składania świadectwa powiedział, „Wiem, że dziś jestem naprawdę błogosławiony, ponieważ nie mam już żadnej innej możliwości. Straciłem wszystko i jestem u kresu swoich sił, nie mam się czego trzymać.” Nie myślimy o takich ludziach jak o błogosławionych. Myślimy, że są w potrzebie. Uważamy się za błogosławionych wtedy kiedy wszystkie nasze potrzeby są spełnione, a na horyzoncie nie widzimy żadnej ciemnej chmury. A to błąd!

Każdy nowotestamentowy pisarz powtarza słowa Jezusa. Wszyscy oni mówią nam, że możemy radować się w najtrudniejszych chwilach naszego życia, ponieważ Jezus rozwiąże wszystkie problemy w chwilach, w których nigdy byśmy się nie spodziewali się jego interwencji – w chwilach kiedy wszystko układa się dobrze. Jezus nie mówi nam, abyśmy radowali się z trudnych chwil, mówi nam abyśmy radowali  się w nich, ponieważ On zamieni nasz ból w Swoją chwałę. – Wayne Jacobsen[4] 

* 

Nie zawsze od razu wiemy dlaczego Bóg pozwala na to, aby pewne sytuacje miały miejsce w naszym życiu. Czasem dowiadujemy się tego dopiero w niebie. Mam mnóstwo pytań, które zamierzam zadać, kiedy tam dotrę. Tak czy tak, musimy ufać Bogu!

Jest mnóstwo spraw, których nie rozumiemy teraz. Czasem jesteśmy nawet zawstydzeni tym, że czegoś nie rozumiemy i próbujemy wytłumaczyć  innym coś czego sami do końca nie pojmujemy. Myślimy, że powinniśmy znać odpowiedzi, ale czasem lepiej być szczerym i powiedzieć, „Nie wiem!”

Jednym z ważniejszych pytań w tym życiu jest – dlaczego Bóg pozwala, na to aby złe rzeczy (na pierwszy rzut oka) przydarzały się ludziom, a zwłaszcza nam. Kompletną odpowiedź na to pytanie poznamy najprawdopodobniej dopiero w niebie. Teraz możemy dostrzec tylko część odpowiedzi, możemy zrozumieć tylko pewne przyczyny, natomiast w pełni pojmiemy  wszystko dopiero po dotarciu do nieba - kiedy zobaczymy pełny obraz. Myślę, że dowiadywanie się „dlaczego” będzie  częścią naszego ustawicznego kształcenia się  w życiu wiecznym. Jak pisze Paweł: Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.”[5]

To co znamy to Bóg! Nie znamy wszystkich wyjaśnień, ale wiemy, że Pan nas kocha i wie najlepiej. I jeśli czegoś nie pojmiemy teraz, później zrozumiemy. Musimy ufać Bogu bez względu na wszystko, nawet gdy nie rozumiemy dlaczego pewne sytuacje mają miejsce. Może Bóg pozwala na pewne zdarzenia, których nie rozumiemy w naszym życiu, po to aby zbadać naszą wiarę i przekonać się czy wciąż Mu ufamy!

To co jest najważniejsze to wiara i zaufanie – wiara aby ufać Bogu.

„Choćby mnie zabił Wszechmocny – ufam Mu! Choć przeżywam trudne chwile i nie rozumiem dlaczego, ufam Mu! Choć pozwala na to, aby nieszczęścia nękały mnie lub tych których kocham, muszę Mu ufać.”

Bóg chce dostrzec naszą szczerą wiarę, chce wiedzieć, że ufamy Mu niezależnie od wszystkiego. Być pokonanym i wciąż ufać Panu – to najwspanialsze zwycięstwo. Być zagubionym i przegranym, a mimo to wciąż ufać Bogu, jak Hiob – to musi być największa satysfakcja dla Pana. Wiara w obliczu klęski lub cierpienia, wiara w obliczu śmierci! – David Brandt Berg[6]

Copyright © 2024 The Family International